بررسی و مقایسه سازگاری زناشویی، شادکامی و میل به طلاق در ازدواجهای سنتی و غیر سنتی شهر یزد

چکیده مقدمه:سازگاری زناشویی،شادکامی و متغیر پیش بینی کننده میل به طلاق از جمله ویژگیهای هستند که برای سنجش میزان موفقیت یک ازدواج کاربرد دارند از طرفی وجود دو سبک ازدواج سنتی و غیر سنتی و چالش موجود بین آنها در جامعه اهمیت مقایسه بین این دو سبک ازدواج را نشان می دهد لذاهدف این پژوهش مقایسه سازگاری زناشویی، شادکامی و میل به طلاق در ازدواج های سنتی و غیرسنتی شهر یزد بود. روش بررسی: جامعه آماری این پژوهش را کلیه زوجین شهر یزد تشکیل می داد. نمونه پژوهش شامل 240 نفر (130 مورد ازدواج سنتی و 110 مورد ازدواج غیر سنتی )بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند.جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های سازگاری زناشویی لاک-والاس،شادکامی آکسفورد و میل به طلاق زارعی استفاده گردید.روش پ‍ژوهش حاضر از نوع غیر آزمایشی علی- مقایسه ای(پس رویدادی) بود و داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد علی رغم تفاوت میانگین ها در شادکامی و سازگاری زناشویی بین زوجین با ازدواج سنتی و غیر سنتی (شادکامی بالاتر در ازدواج های غیرسنتی و سازگاری زناشویی بالاتر در ازدواج های سنتی)تفاوت معناداری بین آنها وجود ندارد(05/0 p>). ولی در مورد متغیر میل به طلاق نتایج نشان داد بطور معنی داری میل به طلاق در ازدواج های غیرسنتی بیشتر از سنتی می باشد(05/0 p<).همچنین از جهت عامل جنسیت؛ بین شادکامی، سازگاری زناشویی و میل به طلاق در بین زنان و مردانی که ازدواج سنتی داشته اند و شادکامی و میل به طلاق در بین زنان و مردانی که ازدواج غیر سنتی داشته اند تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0 p>).ولی سازگاری زناشویی در زنان و مردانی که ازدواج غیر سنتی داشته اند تفاوت معنی داری را نشان می دهد(05/0 p>)بطوریکه میزان سازگاری در مردان با ازدواج غیر سنتی بیشتر است. نتیجه گیری :سبک ازدواج(سنتی یا غیر سنتی) می تواند در تعیین شادکامی، سازگاری زناشویی و میل به طلاق بر روی زوجین تاثیر بگذارد.